سیر معنوی انسان
بر
اساس تعالیم قرآن کریم سیر و حرکت همه عالم به سوی خداست:«... وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ . »( آل عمران/ 28) ،
«... أَلا إِلَى اللَّهِ تَصِیرُ الْأُمُورُ. » ( شوری/53)
آگاه باش که بازگشت همه امور به سوی خداست ، « إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ.»( بقره/156 ) ما برای خداییم و
به سوی او باز می گردیم. خالق همه موجودات عالم به ویژه انسان خداست و همه به سوی
او در حرکت و بازگشت هستند.
سیر موجود صاحب اختیاری چون انسان به اراده خود او انجام می پذیرد ،البته نه به این معنی که اگر نخواهد سیر او به سوی خدا متوقف می شود،بلکه منظور آن است که کیفیت این سیر و بنای محتوای آن توسط خود انسان صورت می گیرد. بر اساس قرآن کریم انسان صالح و ناصالح هر دو در حال حرکت به سوی ملاقات خدا هستند( رک: آیات 7-10 سوره یونس ؛ آیه 5 سوره عنکبوت و ...) با این تفاوت که چون انسان های صالح در سیر خود اسباب رضایت خدای سبحان را مهیا نموده اند ،او را در حال رضایت و خشنودی ملاقات کرده و در زمره واصلان درگاه حق قرار می گیرند و افراد ناصالح به دلیل اینکه در سیر خود، موجبات خشم پروردگار را آماده کرده اند در حال غضب خدا را ملاقات نموده و در زمره محجوبین از جمال جمیل او قرار خواهند گرفت.( برای آگاهی بیشتر رک: رساله لقاء الله اثر مرحوم ملکی تبریزی ،همچنین: رساله لقاء الله،آیت الله حسن زاده آملی).ذکر این نکته ضروری است که منظور از ملاقات ،دیدار با چشم نیست،چرا که به فرموده قرآن کریم:« لا تُدْرِکُهُ الْأَبْصارُ ....[1]»(انعام/103)،بلکه منظور رویت قلبی و کشف حضوری و شهودی است.
